احتیاج حیاتی پرسپولیس تعیین شد - دفتر آنلاین من

به گزارش دفتر آنلاین من، پرسپولیس در فصل جابجایی تابستانی در ازای جدایی محمدحسین کنعانی زادگان، شهریار مغانلو و احمد نوراللهی به عنوان سه مهره اصلی تیم 5 بازیکن تازه گرفت، اما همچنان به نظر می رسد این تعداد بازیکن -که البته یکی از آن ها بعد از سه ماه قراردادش را فسخ کرد و رفت- جوابگوی احتیاج کادر فنی نبوده و سرخ ها همچنان به بازیکن تازه، باکیفیت و به گفته یحیی کار دربیار احتیاج مبرم دارند.

فصل قبل احمد نوراللهی مهم ترین بازیکن از این دست بود، اما تصور می شد با وجود جدایی او ستاره هایی مثل امیری یا ترابی بتوانند بار تیم را به دوش بکشند و با حضور مهره های جدیدی مثل رضا اسدی خیلی زود خلأ کنعانی و نوراللهی پر شود، اما از بد روزگار ترابی افت کرد و دیگر ملی پوشان تیم مثل امیری و سرلک هم نتوانستند در برترین فرم باشند و حتی افت بازیکنانی مثل سرلک، نعمتی یا پهلوان آنقدر محسوس بود که باعث نیمکت نشینی بعضی از آن ها شد.

کادر فنی پرسپولیس به جای حسین کنعانی زادگان، دو مدافع میانی (نعمتی و ابراهیمی) و به جای نوراللهی یک هافبک میانی (اسدی) گرفت که حداقل تا اینجای فصل از این خرید ها نتیجه نگرفته چراکه جدا از کیفیت بازی پرسپولیس که جز یک نیمه از بازی فولاد و دقایقی کوتاه از دو بازی با نساجی و گل گهر مجذوب نماینده بوده، هم در فاز حمله خیلی کم موقعیت می سازد هم در بخش دفاعی زیاد گل می خورد و به وضوح در هر دو فاز مشکل دارد.

شیری و نعمتی علت جذب تاجیک ها

شاید در آغاز این فصل هیچ کس تصور نمی کرد پرسپولیس در جناح راست زمین احتیاج به تقویت داشته باشد، اما نمایش پرنوسان مهدی شیری و سیامک نعمتی کاری کرد تا کادر فنی دنبال دو بازیکن تاجیک در آن منطقه از زمین بروند و همه را سورپرایز نمایند. مهدی شیری مدافع راست استانداردتری نسبت به نعمتی بود، چراکه جمع شدن ها و پوشش ها را بهتر بلد بود، اما هم در گل خورده از نساجی نقش داشت و هم در فاز حمله کاری از پیش نبرد. سیامک نعمتی در فاز حمله بازیکن بهتری نسبت به شیری به نظر می رسید و در بازی با نساجی به نوعی پایه گذار گل هم شد، اما در بازی بعد مقابل آلومینیوم اراک اشتباه بزرگی مرتکب شد و ضمن پایه گذاری گل حریف، مصدوم هم شد و از کادر بازیکنان تیم بیرون رفت.

در ابتدای فصل و بعد از آن کسی تصور نمی کرد کادر فنی پرسپولیس برای تقویت آن بخش از ترکیب خود حرکتی کند و مثل دو فصل گذشته با سیامک و شیری به نتیجه مطلوب خواهد رسید، اما حالا هنانوف و صفروف آمده اند تا احتمالاً آن جناح زمین را تقویت نمایند. هنانوف می تواند شیری را نیمکت نشین کند یا اگر مربیان به بازی با سه دفاع اصرار داشتند جلوزن سمت راست باشد و ابراهیمی را کنار بزند. صفروف هم می تواند تهدیدی برای ترابی باشد یا در صورت انتقال ترابی به جناح چپ خط میانی، هافبک راست را دوقبضه مال خود کند و هافبک هایی مثل عالیشاه و پهلوان پشت خط او بمانند.

عیسی، عبدی و پاکدل 5 گل زده اند، مغانلو هیچی!

جدایی شهریار مغانلو از پرسپولیس که طی نیم فصل حضورش در پرسپولیس پیروز شده بود دل کادر فنی و طرفدار را به دست بیاورد بشدت دوستداران قهرمان پنج فصل اخیر را نگران نموده و همه می گفتند باشگاه نتوانسته بازیکن قابلی جای مغانلو جذب کند، ضمن اینکه پاکدل گزینه ای در حد این مهاجم نیست، حتماً و حتما باید مهاجم نوک خارجی جذب شود کما اینکه همچنان بسیاری معتقدند پرسپولیس مهاجم خارجی می خواهد.

اما حالا که چهار هفته از فصل تازه گذشته یک آمار عجیب را پیش روی تان قرار می دهیم تا باور کنید سرخ ها در خط حمله مسئله ای ندارند یا حداقل فعلاً و قبل از آغاز فصل تازه لیگ قهرمانان آسیا، خط حمله مشکل بزرگ پرسپولیس نیست.

بعد از چهار هفته از آغاز فصل تازه شهریار مغانلو که هنوز خیلی از پرسپولیسی ها حسرت جدایی یا از دست دادنش را می خورند، در تیم قدرتمند سپاهان نتوانسته گلی به ثمر برساند و با اینکه جایگاه مناسبی در ترکیب اصلی دارد، اما در حسرت گل اولش می سوزد. این در حالی است که هر سه مهاجم پرسپولیس یعنی عیسی آل کثیر، مهدی عبدی و حامد پاکدل پیروز به گلزنی شده اند که سهم عیسی و عبدی دو گل بوده است.

مهاجمان پرسپولیس که فقط در بازی عجیب اراک در گلزنی ناکام ماندند در شرایطی 5 گل از 6 گل تیم شان را به ثمر رسانده و به این آمار قابل قبول رسیده اند که پرسپولیس این فصل برعکس فصول قبل در خلق موقعیت به وضوح مشکل دارد. فصل قبل بخصوص در نیم فصل اول که آل کثیر محروم بود و خبری از مغانلو هم نبود تا عبدی تنها باشد و هافبک هایی مثل عالیشاه، امیری یا نعمتی و شجاعی (هر کدام یک بازی) در خط حمله بازی نمایند، پرسپولیس به مراتب بیشتر از این موقعیت گل می ساخت. در بازی های باکیفیت سرخ ها از این حیث هم که تعداد موقعیت های مسلم گلزنی به 8 یا 9 می رسید پرسپولیس به وسیله مهاجمانش راحت گل نمی زد و در سرانجام فصل احمد نوراللهی هافبک با 10 گل زده برترین گلزن تیم شد و عبدی با درخشش در چند بازی آخر به آمار 7 گل زده در یک فصل رسید. پس با در نظر گرفتن شرایط فنی تیم در این فصل آغاز مهاجمان پرسپولیس امیدوارنماینده بوده و اصرار ورزیدن برای جذب مهاجم خارجی غیرمنطقی به نظر می رسد.

مشکل اصلی در خط میانی است

پرسپولیس در بازی با آلومینیوم اراک به وضوح در خط میانی اش مشکل داشت، اما یحیی بین دو نیمه مهاجمانش را تغییر داد. این تغییر اشتباه دقیقاً معادل با همین تصمیم غیرمنطقی است که تیم به جای تقویت در خط میانی دنبال مهاجم خارجی می شود! پرسپولیس آنقدر در خلق موقعیت گل و بازیسازی از مرکز زمین مشکل داشت که کادر فنی به فکر ساخت بازی از خط دفاع افتاد و اصلاً سیستم تیم به همین دلیل تغییر کرد.

پرسپولیس طی سه بازی اخیر در فاز حمله به مشکل خورده چراکه با افت نفراتی مثل ترابی یا مصدومیت و افت عالیشاه و نعمتی در کانال های کناری به بن بست خورده و از مرکز نیز قادر به بازیسازی نیست.

در این منطقه میلاد سرلک به وضوح نسبت به فصل قبل افت نموده، ضمن اینکه رضا اسدی هرگز چیزی نبوده که تصور می کردیم. او با احمد نوراللهی فاصله زیادی دارد -هرچند همین مقایسه با بازیکنی که بعد از شش فصل بازی در پرسپولیس برترین فصلش را پشت سر گذاشته روی اسدی تأثیر منفی می گذارد-، اما جدا از اینکه در بازیسازی یا قرار گرفتن در موقعیت گل ناپیروز بوده، در ریتم دادن و سرعت بخشیدن به بازی عملکرد جالبی ندارد و در فاز دفاع هم تحت فشار خیلی راحت توپ لو می دهد و مدافعان را به دردسر می اندازد.

پرسپولیس در مرکز زمین کمال کامیابی نیای باتجربه و محمد شریفی جوان را هم دارد، اما کمال 5 ماه و نیم بازی ننموده و شریفی پخته نیست. شاید در ادامه فصل و بعد از چند بازی 15، 20 دقیقه ای کامیابی نیا بتواند این خلأ را تا حدودی پر کند و سرلک با توضیح وظایف تهاجمی تر شرایط فنی پرسپولیس در امر بازیسازی را بهتر کند، اما اگر قرار به جذب بازیکن خارجی باشد هافبک میانی حیاتی ترین و واجب ترین پست است. اینجا هافبک باکیفیت تری نسبت به اسدی و کمال در فوتبال مان نداریم و رویکرد به گزینه ای مثل مسلمان حکم یک عقبگرد وحشتناک را دارد پس شاید بهتر باشد کادر فنی دنبال هافبک میانی خارجی باشد که از نظر سرعت، قدرت بازیسازی، کنترل ریتم مسابقه، کار دفاعی و شرکت فعال در امور تهاجمی و گلزنی بازیکن کاملی باشد؛ یک نسخه خارجی از احمد نور.

ایران ورزشی