شیشلیک خیلی تلخ است - دفتر آنلاین من

به گزارش دفتر آنلاین من، تعابیری چون دست تقدیر و اقبال بلند فقط برای آغاز فعالیت بازیگری پژمان جمشیدی قابل استفاده است. بازیکن اسبق پرسپولیس و تیم ملی حالا می توانست پیشکسوتی باشد که رسانه ها در آستانه دربی پایتخت یا بازی های تیم ملی سراغش بروند اما او سرنوشت دیگری را برای خود رقم زد. سریال پژمان آغاز داستان تازه جمشیدی بود و آن موقع کمتر کسی هم جدی اش گرفت.

خیلی گفتند و نوشتند جمشیدی کار مهمی ننموده، چون نقش خودش را بازی نموده، درست مثل یک نابازیگر که مقابل دوربین زندگی می نماید و احتمالا به این نکته توجه نکردند که پژمان جمشیدی در آن سریال نقش فوتبالیست به انتها خط رسیده را بازی نموده است. وقتی داستان ادامه پیدا کرد، جمشیدی با تداوم حضورش نشان داد می خواهد بازیگری حرفه ای گردد و همان زمان بود که کنایه ها آغاز شد. به خصوص وقتی پایش به تئاتر هم باز شد. صبوری صبوری صبوری و کوشش و تداوم، انتها باعث شد جمشیدی بازیگر را جدی بگیرند. فوتبالیستی که به جام جهانی نرفت، ولی نامزد سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد. او هم توجه منتقدان سرسخت سینما را به خود جلب و هم تماشاگران را شیفته خودش کرد. هم تیپ آشنا و محبوبش را بازفراوری کرد و هم در نقش های تازه خوش درخشید و حالا و با گذشت یک دهه، به جرات می توان گفت کارنامه هنری پژمان جمشیدی بر کارنامه ورزشی اش می چربد. حالا او دیگر فوتبالیستی نیست که بازیگر شده، بلکه بازیگری است که روزگاری فوتبالیست بوده است؛ بازیگری که از گیشه و اعتبار هنری به صورت توامان برخوردار است و سال جاری با دو فیلم خط فرضی به کارگردانی فرنوش صمدی و شیشلیک به کارگردانی محمدحسین مهدویان به جشنواره فیلم فجر آمده است. در شیشلیک، اولین کمدی محمدحسین مهدویان، پژمان جمشیدی نقشی مهم و کلیدی دارد و یکی از ستون های فیلمی است که قرار است در این روزگار بی حوصلگی، خنده ای بر لب تماشاگر بنشاند. کف ممتد حضار از صندلی 36 استادیوم آزادی تا سالن های سینما امتداد یافته و این دستاورد قابل توجهی برای فوتبالیست دیروز و بازیگر امروز است.

شاید به خاطر سابقه فوتبالیست بودن شماست که چند سال پیش زمانی که نام شما را به عنوان کاندیدای دریافت سیمرغ جشنواره فیلم فجر خواندند، برخورد ناشایستی از سوی حضار انجام شد یا کلا درباره بازیگری شما همواره حرف و حدیث زیاد شکل می گرفت. در این سال ها و با وجود هجمه هایی که به شما وارد بود، چطور و با چه روحیه ای بر این فضای منفی غلبه کردید تا امروز که تبدیل به یکی از بهترین و پول سازترین بازیگران سینمای ایران شدید؟

روحیه و قدرت خیلی خاصی لازم نبود. انسان باید تمرکزش را صرفا روی کار و هدفش بگذارد و هر آنچه او را از هدفش دور کند مانند ترمز می ماند که او را به عقب می راند. به همین خاطر حواشی ای که در این سال ها به خصوص در سال های اولیه ورودم به حوزه بازیگری برایم پیش آمد را پیش پا افتاده تر از آن می دانم که بخواهم درباره شان فکر کنم.

سال جاری با چند فیلم در جشنواره فجر حضور دارید؟

با دو فیلم خط فرضی و شیشلیک. خط فرضی به کارگردانی فرنوش صمدی، ملودرامی زنانه است که در طول یک سال گذشته در جشنواره های متعددی شرکت نموده و توانسته پیروزیت هایی هم کسب کند. فیلم بسیار عجیب و تلخی است که امیدوارم مردم آن را بپسندند.

ارتباط شما با محمدحسین مهدویان، کارگردان فیلم شیشلیک چطور بود؟ نحوه کار و تعامل او با بازیگران چقدر در بازی شما موثر و یاری نماینده بود؟

دورادور با آقای مهدویان آشنا بودم. از نزدیک با هم آشنایی یا دوستی نداشتیم و آشنایی مان در این حد بود که در جشنواره های مختلف چند بار سلام و علیک نموده بودیم تا این که پیشنهاد بازی در فیلم شیشلیک به من داده شد. برای من همکاری با ایشان افتخار بود. چون در هر جشنواره ای هر فیلمی که از ایشان می دیدم دوست داشتم. به خصوص فیلم ایستاده در غبار را که هنوز که هنوز است دوست دارم و از هواداران پر و پا قرص آن هستم. همچنین قبلا به وسیله هادی حجازی فر و جواد عزتی تعریف کارگردانی ایشان را خیلی شنیده بودم و دوستان همواره می گفتند کار کردن با محمدحسین مهدویان بسیار لذتبخش است. او نبوغی دارد که بسیار به نفع بازیگر است. از این نظر که به نوعی مونتاژ شده فیلم را کارگردانی می نماید و کمترین فشار را روی بازیگر می آورد. این نکته، حسن عظیمی برای یک کارگردان محسوب می گردد. این که از اول تا آخر بداند چه می خواهد و پلان هایی را فیلمبرداری کند که می داند در مونتاژ از آنها استفاده می گردد و در واقع تکلیف بازیگر را از همان ابتدای کار روشن می نماید. بالاخره پس از خواندن فیلمنامه، چندبار جلسه گذاشتیم و با هم گپ زدیم و به توافق نهایی رسیدیم.

شیشلیک، یک فیلم تقاطعی است و فانتزی و رئالیسم را توامان با هم دارد. با توجه به این موضوع، آیا بازی شما در این فیلم با سایر بازی هایتان متفاوت است؟

شیشلیک، کمدی بسیار تلخی است. شاید بتوان گفت یک کمدی سیاه جسورانه. ما در بازی اصلا کمدی بازی نکردیم و موقعیت ها به قدری تلخ بود که به بامزگی می زد. به شخصه نمی توانم این فیلم را صرفا در جرگه فیلم های کمدی قرار بدهم. چون در کنار موقعیت های طنزی که برای کاراکترها به وجود می آمد، غمی عظیم روی لحظه لحظه فیلم سنگینی می نماید.

شما همراه با سام درخشانی یا هادی حجازی فر پیروز ترین زوج های سال های اخیر سینما و تلویزیون را تشکیل دادید. آیا سال جاری هم تجربه چنین زوج پیروزی را در شیشلیک همراه با رضا عطاران داشتید؟

من و هادی حجازی فر هیچ وقت زوج نبودیم. ایشان در سریال زیرخاکی نقش برادر من را داشتند و در قسمت هایی که بازی داشتند با توانایی های فوق العاده شان یاری زیادی به این سریال می کردند و البته در سری دوم زیرخاکی جایشان بسیار خالی است. ایشان پارتنر بسیار خوبی است اما در این سریال این طور نبود که داستان حول محور دو شخصیت اصلی بچرخد، چیزی که در فیلم های خوب، بد، جلف یا تگزاس یا لونه زنبور رخ داد.

در فیلم دو زیست به کارگردانی برزو نیک نژاد هم با هادی حجازی فر و جواد عزتی همبازی بودیم اما زوج نبودیم. راجع به شیشلیک باید بگویم این فیلم هم مثل هر فیلم دیگری نقش اصلی و مکمل دارد که آقای رضا عطاران نقش اصلی فیلم و من نقش مکمل را به عهده دارم. به نوعی ما در این فیلم با هم همبازی بودیم و این همبازی بودن صرفا به معنای زوج بودن نیست. من عاشق رضا عطاران هستم و بازی در کنار ایشان تجربه بسیار لذتبخش و فوق العاده ای بود. ایشان نه تنها بازیگر خیلی خوبی هستند، بلکه انسانی بسیار شریف و کامل هم هستند و کنار ایشان کار کردن برای من افتخار بود. البته صادقانه بگویم بازی کنار هر کدام از بازیگران این فیلم برایم افتخار بود. جمشید هاشم پورعزیز که تاج سر ما بودند و ژاله صامتی، مه لقا باقری، عباس جمشیدی فر، وحید رهبانی و همگی دوستان نیز.

با توجه به همه گیری ویروس کرونا، درباره جشنواره فیلم فجر چه نظری دارید؟

جشنواره فیلم فجر سال جاری تجربه متفاوتی را نسبت به تمام دوره های گذشته اش پشت سر می گذارد. بسیار خوشحالم که با وجود تمام مسائل، اما بخش مردمی هم برای این دوره در نظر گرفته شده و علاقه مندان سینما می توانند با رعایت پروتکل های بهداشتی فیلم های مورد علاقه شان را در سالن های سینما تماشا نمایند. امیدوارم حالا که تعداد افراد حاضر در سالن سینما کمتر شده، تعداد سئانس ها بیشتر گردد تا افراد بیشتری امکان تماشای فیلم ها را در سالن سینما را داشته باشند. حتی خوب بود اگر نیمه شب ها هم سئانس فوق العاده برای کسانی که در طول روز فرصت سینما آمدن ندارند، بگذارند. شاید همین در سالن سینما نشستن وسیله ای باشد برای بهبود حال روحی جامعه و علاقه مندان به سینما را بعد از مدت ها از دلتنگی درآورد و در انتها تاکید می کنم هیچ چیز مهم تر از سلامتی نیست.

1) هم جدی هم کمدی

پژمان جمشیدی بازیگر 2 فیلم در جشنواره سی ونهم فیلم فجر است

پژمان جمشیدی در جشنواره فیلم فجر سال جاری، با دو فیلم حضور دارد؛ شیشلیک محمدحسین مهدویان و خط فرضی فرنوش صمدی. هر دو فیلم، موقعیت ویژه ای دارند. اولی به خاطر این که نخستین فیلم کمدی کارگردانش محسوب می گردد و دومی به خاطر این که جمشیدی با ایفای نقشی جدی در آن حضور پیدا نموده است. این دوگانه هم برای جمشیدی قابل توجه است و هم برای مخاطبانی که می خواهند او را در فیلم کمدی مهدویان و نیز در نقش جدی فیلم خط فرضی ببینند.

2) خیمه پرسپولیس در فجر

پژمان جمشیدی تنها بازیگر- فوتبالیست جشنواره سال جاری نیست

حالا البته دیگر این گونه نیست که وقتی به حضور پژمان جمشیدی در سینما می پردازیم، ابتدا بگوییم او فوتبالیست بوده است. شاید حالا خودش هم قبول داشته باشد که او در سینما پیروز تر از فوتبال بوده است. با این حال، اگر بخواهیم همچنان سوابق فوتبالی او را در نظر بیاوریم، باید بگوییم او سال جاری در جشنواره فیلم فجر تنها نیست. هم تیمی سابقش در تیم فوتبال پرسپولیس علی انصاریان نیز که چند سالی است به بازیگری روی آورده با فیلم رمانتیسم عماد و طوبای کاوه صباغ زاده به جشنواره فیلم فجر آمده است.

3) اولین کمدی مهدویان

شیشلیک اولین فیلم کمدی مهدویان و چندمین کمدی جمشیدی است

محمدحسین مهدویان را معمولا با فیلم هایی که به مرور تاریخ سیاست معاصر ایران می پردازند، می شناسیم. بنابراین، فیلم کمدی شیشلیک به کارگردانی او کنجکاوی برانگیز است. این ماجرا درباره جمشیدی چندان صدق نمی نماید چون او را بارها در نقش های فیلم های کمدی دیده ایم. با این حال، همکاری این دو هم می تواند قابل توجه باشد. [به بهانه اولین تجربه مهدویان در سینمای کمدی، علی رستگار طی گزارشی به کارگردان هایی پرداخته که کمدی ساز نبودند، اما کمدی هم ساخته اند. این گزارش را در آینده نزدیک در جام جم می توانید بخوانید.]

4) دیگر کسی به پژمان نمی خندد

آیا پژمان جمشیدی شانسی برای دریافت سیمرغ از جشنواره سال جاری دارد؟

در همین گفت وگویی که با پژمان جمشیدی انجام داده ایم، درباره اختتامیه جشنواره چند سال پیش فیلم فجر هم پرسیده ایم؛ جایی که اعلام نام او به عنوان نامزد دریافت جایزه با تمسخر حاضران روبه رو شد. حالا همه اذعان دارند او در بازیگری تواناست و از سر تفنن به سینما نیامده است. اما آیا با اذعان به این توانمندی می توانیم این بار شاهد دریافت جایزه از سوی او باشیم؟ او دو فیلم متفاوت در این دوره دارد. متفاوت از این رو که یکی شان نخستین فیلم کمدی کارگردانش محسوب می گردد و آن دیگری هم جمشیدی را با ایفای نقشی جدی به ما معرفی خواهد نمود.

5) ژوله هم هست

شیشلیک دومین همکاری جمشیدی با امیرمهدی ژوله و اولین همکاری مهدویان با این طنزنویس است

شیشلیک، همان طور که نخستین تجربه کمدی محمدحسین مهدویان است، سبب ساز اولین همکاری او با امیرمهدی ژوله به عنوان نویسنده فیلمنامه بوده است. این در حالی است که پژمان جمشیدی، دومین بار است که در اثری نوشته ژوله بازی می نماید. اولین تجربه مشترک این دو البته همین روزها در حال پخش است؛ قسمت سوم از خوب، بد جلف که این بار البته خلاف دو نسخه پیشین، سینمایی نیست و سریال بوده در شبکه نمایش خانگی فراوری شده است.

منبع: ساناز قنبری - روزنامه نگار / روزنامه دفتر آنلاین من