راهی به نام جاده مرگ نداریم - دفتر آنلاین من

به گزارش دفتر آنلاین من، یکی از وعده های وزیر راه وشهرسازی خداجافظی با جاده های مرگ و ناایمن بود اما رییس اسبق سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای این تعریف را از جاده های کشور قبول ندارد و آن را غیرمنصفانه می داند.

به گزارش دفتر آنلاین من، رستم قاسمی دوم شهریور ماه و پیش از سخنرانی در جلسه آنالیز صلاحیتش در صحن علنی مجلس در صفحه توئیتر خود نوشت: در دومین گام امیدوارم به زودی خدمت را به سطحی برسانیم که به جای نگرانی از ناوگان فرسوده و جاده های مرگ؛ مطالبه مردم عزیز از ما راه اندازی ناوگان حمل ونقل سبز باشد. یقین داریم که می شود و می توانیم.

این مسئله در حالی از سوی وزیر راه و شهرسازی قبل از گرفتن رای اعتماد از نمایندگان مجلس مطرح شد که، داوود کشاورزیان -رییس اسبق سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای- آن را قبول ندارد. وی در گفت وگو با دفتر آنلاین من اظهار کرد: تعبیری که از راه های کشور به اسم جاده های مرگ یاد می شود را قبول ندارم و شرایط راه های کشور از نظر استانداردهای بین المللی آنقدر وخیم نیست که اینگونه آن را توصیف کنیم. بنابراین استفاده از واژه جاده های مرگ غیر کارشناسی و غیر منصفانه است.

وی اضافه نمود: جاده های کشور از نظر استاندارد با استانداردهای جهانی فاصله چندانی ندارد. از سوی دیگر باید این مسئله را بپذیریم که در کشور ما عمده حمل ونقل از طریق جاده انجام می شود و سهم حمل و نقل ریلی بسیار پایین است. ایران یک درصد جمعیت جهان را دارد و بیش از یک درصد خودروها را داریم که در حال تردد هستند. بنابراین اگر همه ساله در جهان بالغ بر یک میلیون و 250 هزار نفر در جاده ها و حوادث جاده ای کشته می شوند و اگر ایران یک درصد این تلفات را تقریبا دارد، مسئله عجیب و غریبی نیست. هر چند تعداد تلفات جاده ای در هر سال باید به حداقل ممکن برسد و داغدار شدن حتی یک خانواده ایرانی هم قابل توجیه نیست که بتوان از کنار آن به سادگی گذشت.

رییس اسبق سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای با بیان اینکه نباید فکر کنیم تنها کشوری هستیم که تلفات جاده ای داریم، ادامه داد: همه باید کوشش کنیم که تعداد تلفات جاده ای کمتر شود اما این تنها به جاده ها بر نمی شود و فرهنگ رانندگی هم باید اصلاح شود و به نظر من بیشترین نقش را در تصادفات جاده ای، فرهنگ رانندگی دارد.

کشاورزیان با اشاره به اینکه نمی توان همه جاده ها را تبدیل به آزاد راه کرد، گفت: به اعتقاد من راه های کشور استاندارد است و به اسم مثال جاده چالوس که عرض آن در بعضی نقاط در حد هفت متر است را نمی توان با آزادراه مقایسه کرد و وجود تصادفات را نمی توان به صورت کلی به آن ربط داد اما از سوی دیگر باید سازمان راهداری کوشش کند تا نقاط حادثه خیز را و به اسم مثال ورودیُ خروجی و دوربرگردان های غیر استاندارد را حذف کند چرا که این تعداد ورودی و خروجی و دوربرگردان در هیچ جای جهان مرسوم نیست.

وی افزود: حدود 80 هزار کیلومتر انواع محورهای مواصلاتی اصلی از جمله راه، بزرگراه، آزادراه و... در کشور داریم که تنها در 3000 کیلومتر آن عوارض اخذ می شود و در بقیه این محورها بایستی از محل بودجه عمومی خرج نگهداری و تعمیرات آن ها کرد اما با وجود افزایش هزینه های راهسازی و مصالح مورد نیازی مانند قیر، سیمان و...، منابع سازمان راهداری رشد چندانی نداشته است و مجموعه پولی که راهداری برای این کار در اختیار دارد کمتر از 20 درصد نیازش بوده و بنابراین طبیعی است که نتواند به موقع عملیات های ضروری برای تعمیر و نگهداری راه های کشور انجام دهد و حتی بعضا مشاهده می شود که بودجه کافی برای یک خط کشی ساده در محورهای مواصلاتی ندارد.

رییس اسبق سازمان راهداری و حمل ونقل جاده ای اظهار کرد: با وجود اینکه راه های بسیاری مانند معین مالیات جاده ای برای رانندگان مطرح شد و قرار بود تصویب شود، هیچگاه این کار به خاتمه نرسید و سال به سال از ارزش اعتبارات راهداری کاسته شده است.